Thursday, November 17, 2011

Тулах цэг


                                                        
Нүцгэн хөлийг чинь өгсүүлэн дээш харсаар
Нүгэлд би дасмуй....
                                                                  
Гүр Нямдорж        


...Мөн ч их нүгэл үйлдсэндээ...Нүгэлгүй их...цаашдаа ч хэр их нүгэл үйлдэхийг нүгэлд дасахыг минь хэн ч таашгүй би өөрөө ч тааж мэдэхгүй.Хаанаас ч хэзээ ч нүгэлд дасган дуудах сайхан амьтад гарч ирэхийг би мэдэхгүй мэдэхийг ч үл хүснэ. Гэнэтийн байхдаа л сэргэг сэрэмжгүй байхдаа л учрал гэдэг учрал л байдаг билээ.Амьд л яваа цаг хугацааны минь аль нэг нугачаанд намайг хэн хүлээж хэн уярааж хэн дарс мэт согтоож там мэт зовоохыг би мэдэхгүй.Магадгүй аравдугаар зуунд намайг тэр нэг бүсгүй хүлээж хүлээж цөхөөд нүдэндээ нулимстай явсан ч байж мэднэ.Арван нэгдүгээр зуунд бид зөрж одоод арван долдугаар зууны арван нэгэн сарын нэгэн өдрийн цасан бударсан үдшээр бид учрах байсан ч байж магадгүй.Гучдугаар зууны турш бие биеэ хайгаад ололгүй байсаар дөчдүгээр зууны нэгэн оны нэг сарын нэгэнд учрах ч юм билүү.Тавьдугаар зууны нэг өдөр нүд зурах гээд нүд олдохгүй урландаа сууж байхад минь намайг нүдгүй гэх гээ юу гээд тэр нэг бүсгүй хаалгаар сэв гээд ороод ирэх ч юм билүү.Надтай учрах бүсгүй жардугаар зуунд намайг цагаан морьтой ханхүү болгон зүүдлээд яг одоо сэрж байж ч болох.Далдугаар зуунд намайг хүлээж буй бүсгүйн мээм аяс аясаар боловсорч байгаа ч байж мэднэ.Наядугаар зуунд учраад хорин хоёр настайд нь тэр бүсгүйг би жирэмслүүлж ч магад.Ердүгээр зуунд түүний нүцгэн биеийн гоо сайхныг олж хараад марталгүй санасаар зуудугаар зуунд хүйснийх нь нүхнээс дарс балгаж байхнаа ч магад билээ.Магадгүйн учир бүсгүй хүний гоо үзэсгэлэн нь хөлийнх нь шагайнаас эхэлдэгийг таньнам тэндээс л гоо үзэсгэлэнгийн тулах цэг эхэлдэг юм.Сайхан шагайтай бүсгүй сайхан л бүсгүй байдаг юм даа.Тэр л тулах цэгээс өгсүүлэн дээш харсаар...амьд л яваа энэхэн цаг хугацаанд минь арван нэгдүгээр сард “Тулга” кафед учирсан тэр л бүсгүйн мээмнийх нь товчны өнгөний учрыг олж таньсандаа учиргүй их баярлаж  хорин нэгдүгээр зууны цасан бударсан энэ л өдөр хорвоо дээр амьд яваа ч байж магадгүй ээ...

Мөнх хас Н.Бэгтэр






                                                     

1 comment: